Parijs - Colombo

15/1
Dat begon weer leuk in Parijs! Dit keer geen boete in de metro. Hotel tegenover Gare du Nord. RUIM op tijd naar de Gare. Blijken er geen treinen naar de aéroport te rijden! Tot minstens 14.00 uur. Dan moeten wij al in het vliegtuig zitten! Dus gauw een bus gezocht. Je wilt niet weten hoeveel mensen daar al stonden te wachten. Taxi aangehouden en met een Francaise + hondje bestemming Marokko en een Chinees bestemming Peking op weg. Het hondje mocht niet voorin, dus kwam bij mij op schoot. De Chinees met één van de koffers op schoot. Een grote brand langs de weg bij een camp van Rom en een auto ongeluk gaven de Indiasche chauffeur - wat een schat - meer stress dan ons. Op het vliegveld kreeg ik niet meer dan 15 minuten wifi, net genoeg om dit stukje te schrijven We gaan zo aan boord!

16/1
'Mérite un voyage' of 'vaut le détour' zeggen ze wel in Frankrijk, als het ergens beslist de moeite waard is. Nou, voor Colombo geldt dat voor ons niet. Natuurlijk zijn we nog even in de jetlag + cultureshock, maar Colombo is uitgestrekt en vol, wat een verkeer! Vorig jaar schreven wij al over de invloeden die Sri Lanka ondergaan heeft; van Arabieren, Indiërs, Portugezen, Nederlanders en Britten. Een smeltkroes ook van verschillende religies, die nu na een jarenlange burgeroorlog, weer rustig is. De ene tuktuk chauffeur is katholiek, de volgende buddhist en morgen treffen we wellicht een hindu of een moslim. Dat is natuurlijk wel mooi, dat dit allemaal vredig door elkaar leeft. Maar de invloed, die nu vooral over Colombo en ik denk de meeste Aziatische landen trekt, is de Amerikaanse. Hoewel dit een socialistisch land heet te zijn, schieten luxueuze malls, hotels en residences als paddestoelen uit de grond; terwijl de straten opgebroken zijn, trottoirs veelal ontbreken en oude panden staan weg te rotten. We dachten leuk en rustig in het Fort aan de noordkant van de stad wat rond te kunnen banjeren. Vergeet het maar! Ik heb sinds een bezoek aan Oost-Duitsland in de 80-iger jaren nog nooit zo veel politie en zwaarbewapende militairen daar op straat gezien. Bleek, dat het neoklassieke gebouw waar we langsliepen het 'Catshuis' van de Srilankaanse president is! Met helikopters werden bobo's aangevoerd. We zagen ook het monument, dat voor de Central Bank is geplaatst, ter herdenking van de bankemployés, die in 1996 bij een zware bomaanslag om het leven zijn gekomen. Kortom, in Colombo kan je om de verre, noch recente geschiedenis heen. Even bijkomen dan maar - zoals ongeveer alle toeristen hier doen - in het Galle Face Hotel, in 1864 gestart door de Engelsen, en waar de bedienden nu nauwelijks Engels spreken!