Ambulawawa, een merkwaardige toren
Door: Frederike
Blijf op de hoogte en volg Frederike
19 Januari 2014 | Sri Lanka, Colombo
19/1
Gisteren een mooie treinreis gemaakt van Colombo naar Kandy, of eigenlijk één station eerder: Peredeniya. Sri Lanka is drietalig, dus het bord met de vertrektijden ook. Op één van de foto’s de gegevens in de mooie letters van het Singalees. De tweede helft van de tocht ging door indrukwekkend berglandschap. In donker aangekomen op de plaats van bestemming, Summit View bij Liz en haar twee kinderen Luc en Eliza. Liz is Srilankaanse, heeft 20 jaar in Engeland gewoond en ook nog kort in Frankrijk. Zo’n vijf jaar geleden teruggekomen en met haar Schotse man een prachtig huis in de bergen gebouwd. Haar man helaas kort daarna overleden. Dankzij Airbnb komen er mensen uit alle windhoeken; vandaag bv. ook een Amerikaanse, die in Saoudi-Arabië werkt en twee Canadese meisjes, die in Sjanghai werken. Iedere avond wordt er heerlijk Srilankaans eten voor ons gekookt.
Nu even over die toren. Vanaf ons uitzicht zien we heel in de verte iets van een witte toren op een bergtop. Daar gaan we vandaag een naar toe. Eerst door een dal met ‘paddies’, rijstvelden; de laatste vijf kilometer over een weg steiler dan steil, de Mont Bouquet is er niets bij; gelukkig zitten we in een fourwheeldrive. De meeste Srilankanen lopen de laatste twee en een halve kilometer. We hebben groot respect voor ze. We arriveren bij het Ambulawawa Biodiversity Center, whatever that may be. We dachten een buddhistische tempel te gaan bezoeken. In zekere zin is dat ook zo, alleen niet dagelijks als zodanig in gebruik. Je zou het beter een oecumenisch centrum kunnen noemen, want er staan ‘gods’huizen van alle religieuze gezindten hier in Sri Lanka.
Maar de buddhistische is wel de grootste en de hoogste! We vangen de klim aan. Dirk telt 200 treden, dan hoeft (?) hij niet verder. Ik ga door tot de top, nog eens 142 treden! Ik meen me te herinneren, dat de Domtoren er 122 heeft. Onderweg vraag ik aan een moslimstel, of Allah ook daarboven is. Volmondig ja. En dan sta ik ruim 1000 meter boven zeeniveau met 360 graden uitzicht, Dirk beneden niet meer dan een speldenknop! Dit centrum is opgezet door een minister van landbouw om de natuur en de biodiversiteit in de omgeving te beschermen en onderzoek te verrichten. We zien echter nergens kantoren of ander teken van leven, dan van toeristen.
De nacht erop krijg ik inzicht. Het bouwwerk is één en al symboliek. De stupa heeft – zoals bij alle buddhistische tempels – de vorm van een klok. Die is er om je wakker te schudden. De weg naar boven is het spiraalvormige pad naar verlichting, hoe hoger hoe smaller. Helemaal boven word je geconfronteerd met de diepte; in spirituele leren wordt wel gezegd, dat je bereid zou moeten zijn om in de afgrond te springen –niet letterlijk natuurlijk – om verlichting te realiseren. Ja ja….
-
20 Januari 2014 - 11:18
Gien En Annelies:
Lieve F & D,
Wat een prachtige foto's en verhalen weer! Jij, F, schrijft heel beeldend en inspirerend. Leuk om het op deze manier met jullie mee te beleven. Geniet verder! Alle hartelijks, G&A xxx -
20 Januari 2014 - 12:53
Casper:
Ziet er prachtig uit ouders! Leuk zo'n tocht naar een onbekende witte toren. Geniet van het lekkere weer. groetjes xx cas -
20 Januari 2014 - 14:44
Lizzy Van Gent:
Wat een toren, mooi! En....erg sportief die klim, en met een mooie beloning! Super -
21 Januari 2014 - 09:40
Thea:
Lieverds.
Wat heerlijk jullie avonturen te volgen. Zijn we toch een beetje op reis!
Mooi ook de beschrijving van de weg omhoog.
Het lijkt ons een leuk verblijf in Kandy. Wanneer met trein naar Ella?
Ik lees jullie verhalen voor aan Ad, en dan samen de foto 's bekijken . We zijn toch wel een beetje van het lad gaan houden. En je schrijft heel goed!!
Hier alles nog hetzelfde , Jackie is nog niet getransplanteerd. David bleek toch geen donor te mogen zijn. Nu maar weer wachten op een dode donor. Ze staat wel bovenaan de wachtlijst nu.
Langzaam herstellen we van het gedoe van de griep. Duurt in ons gevoel eindeloos. Pas de laatste dagen weer een beetje energie. Zijn nu allerlei achterstallige klussen aan het doen.
Dat geeft voldoening. Gek hoor ineens zoveel vrije tijd en dan geen energie. Het weer is waardeloos. Dan kan ik wel een klein kraagje krijgen in mijn middenrif, heerlijk zonnig Sri.
Zo gaat het. Mijn zus lijkt iets te stabiliseren zodat ze deze week een onderzoek kan doen om te kijken of en wat er nog gedaan kan worden. Ze is nog erg zwak. Arm mens. Waar heb ik het dan eigenlijk over met mijn verzet tegen de grieprestanten.
Mijn broer is gister thuis gekomen. Ook nog erg zwak . Maar het is toch een wondertje dat het zo gelopen is. Zijn ze dolblij mee!
Wat las ik nu over jouw broer Freekje , wist ik niet . Toch niet ernstig mag ik hopen.
Lieverds , heel veel plezier en take care! We kijken alweer uit naar het vlg verslag.
Ad en Thea
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
