Feliz Navidad!

Het is inmiddels 2011!
Om de jaarwisseling tussen de Spanjaarden mee te maken, hadden we een tafel gereserveerd in Il Caballo Rojo. Dat was eigenlijk een beetje een bizarre vertoning! De gangen werden zo snel na elkaar geserveerd, dat het ernaar uitzag, dat we om half elf al klaar zouden zijn en dan nog wachten tot 12.- uur! We hebben de obers toen maar gevraagd het wat rustiger aan te doen. Dat lukte, behalve met de drank! Om 12.-- uur werd de radio op vol gezet. Wij hadden wat sterrestokjes meegenomen en hebben die uitgedeeld aan een paar kinderen. Zo kreeg de jaarwisseling toch nog wat bijzonders. Want uit hun dak gingen die Spanjaarden niet. Misschien hadden we de verkeerde ambiance uitgekozen. Ondanks (of dankzij?)de rijk gevloeide alcohol gingen we in gestrekte draf huiswaarts.
Vanmorgen liepen we tegen twaalven als vanzelf richting de Mezquita en zo bezochten de atheïst en agnost de door de bisschop van Córdoba opgedragen nieuwjaarsmis. Een bijzondere belevenis, vooral omdat we daarna nog door de Mezquita konden ronddwalen, totdat om 14.-- uur de poorten weer gesloten werden. De Mezquita is een moskee uit de 8ste eeuw, waarin in de 16de eeuw een kathedraal is gebouwd. Rond de kathedraal staan nog zo'n 850 zuilen van graniet, jaspis en marmer. Dit biedt een fantastische aanblik. Aangrenzend is de Patio de los Naranjos. In deze tijd van het jaar ook een bijzondere aanblik, die talloze rijpe sinasappels aan de bomen.

Gisteren waren we met de trein uit Sevilla gekomen, waar we de eerste drie dagen hadden doorgebracht. Sevilla is een hele levendige stad, met een indrukwekkende kathedraal, maar vooral het Alcázar trof ons door zijn schoonheid, zowel binnen als buiten. Voordat wij de kathedraal bezochten, zagen we de Iglesia del Salvador, aan het op dat moment levendige Plaza del Salvador. Een paar Spanjaarden waren daar gigantische zeepbellen aan het blazen, tot groot vermaak van de kinderen. Het plein was in de middag al aardig vol; de Spanjaarden houden hun vino con tapas blijkbaart het liefst in de open lucht.
Nadat we kaartjes voor de trein naar Córdoba hadden gehaald, bezochten we de Casa de Pilatos, in de 16de eeuw gebouwd door een Arabische markies.
Het paleis heeft deze naam, omdat het zou lijken op het huis van Pontius Pilatus in Jeruzalem. Het paleis is rijk voorzien van 'azulejos', de bekende geglazuurde keramiektegels. Het woord azulejos komt van het Arabische az-zulayj of 'steentje'.
Speciaal voor Herman maakten we een foto van een borstbeeld van Cicero, voormalig advocaat ten tijde van het Romeinse Rijk.
Op de derde dag in Sevilla wilden wij de wijk La Macarena verkennen, o.m. voor de markten. Maar vanwege het druilerige weer zijn we doorgegaan naar het Monasteria de Santa María de las Cuevas, aan de andere oever van de Guadalquivir.
Dit enorme kloostercomplex is in de 15de eeuw gebouwd voor kartuizer monniken; heeft later gediend als keramiekfabriek, vandaar dat er enorme schoorstenen op het terrein stonden. Nadat de keramiekproductie eind 20ste eeuw was gestopt, heeft het Museo de Arte Contemporaneo er zijn onderkomen gevonden. We zagen daar een bizarre collectie videokunst.