Yogyakarta en Oost-Java

Dag 10
Vandaag verblijf in Yogyakarta. In becaks rijden we naar een batikfabriek, waarna Dirk een ieder verrast door in batikshirt naar buiten te komen. We bezoeken ook een zilverfabriekje, waar o.a. filigrain zilverwerk wordt gemaakt. We bezoeken de Kraton van Yogya, dit is het paleis van de sultan. Een sultan is te vergelijken met een koning, dus door erfopvolging blijft de kroon in de familie.
Het wapen van de familie Hamengko Buwono, gegraveerd in de ruiten (zie foto) geeft symboliek weer van macht (de kroon), wijsheid (grote oren) en vrijheid (adelaarsvleugels).
De negende sultan was van de generatie van onze ouders. Hij bezocht het Stedelijk Gymnasium in Haarlem en studeerde daarna Rechten in Leiden. Hij heeft dus de vrijheidsstrijd en de onafhankelijkheid van Indonesië meegemaakt. Het moet een aimabel, diplomatiek mens (in enneagramtermen zou ik denken een 9) geweest zijn, die het voor elkaar heeft gekregen, dat ook na de onafhankelijkheid het sultanaat van Yogya kon blijven bestaan. Hij was ook de eerste, die zich direct onder de mensen begaf en met hen in contact trad. Hij heeft dus bestuurlijke bevoegdheid. Het gebied beslaat 80 hectare.
Binnen de muren rond het paleis staan huisjes, waar werknemers en vrijwilligers van de sultan wonen. Bij een rondleiding vertelde de gids, die er geboren en getogen is, op verontwaardigde toon, dat de huidige president de rechten en bevoegdheden van het sultanaat zou willen opheffen, en dat terwijl 96,3% van de bevolking daar tegen is! Misschien wil de president nu zijn kans grijpen, omdat de huidige sultan, de 10de dus, geen zonen heeft (wel vijf dochters) en evenmin bijvrouwen.
’s Avonds krijgen we een voorstelling te zien van het Ramayana ballet, typisch Javaans, begeleid door een gamelan-orkest.
Dag 11
Een lange rit voor de boeg, want er moet bijna 400 km worden afgelegd, en de gemiddelde snelheid komt niet veel hoger dan 40 km per uur. Eerst een lang stuk door vlak gebied met plantages van rietsuiker, teak (herkenbaar aan groot blad), mahonie (herkenbaar aan donkere stam) en Javaans ebben. We missen de schoolkinderen, die we zo veel in Sumatra zagen. Het blijkt een vrije dag te zijn vanwege de geboortedag van Mohammed. Wat zien we niet, denkend aan Holland….. Wel, we zien geen maximum-kilometerborden (de chauffeur rijdt door de dorpen even hard als daarbuiten), we zien geen rotondes (heel prettig) en – nog prettiger – we zien geen hufterig rijgedrag. Trefwoorden in Indonesië zijn respect en harmonie. Dat zie en merk je op alle fronten. Wat zien we wel, hier op Java?
Veel, heel veel motoren; de welvaart neemt blijkbaar toe. We zien ook rekjes langs de weg met flessen met een geelachtige vloeistof erin. Het zou ananassap kunnen zijn, maar nee het is benzine.
En we zien nogal wat Nederlandse (soms verbasterde) woorden, zoals ‘knalpot’, ‘doorsmeer’, ‘bensin’, ‘gordyn’; ‘sepeda’ is wat lastiger thuis te brengen, maar als je denkt aan het franse ‘vélocipède’ kom je er wel uit; een ‘sepeda motor’ is dus…. een motorfiets! De laatste 50 km gaan door het berggebied, waar we een glibberige wandeling door de sawa’s maken, waar juist de zon zijn laatste stralen over laat schijnen.