Van oudjes en mooie jonge meiden

Op zaterdagochtend 05 uur na een slapeloze nacht staan we een uurtje in de rij bij de ‘immigration desk’. Maar dan is daar onze chauffeur en we gaan na kennismaking met een kopje koffie meteen op weg naar Negombo. Onze chauffeur Quelun gelooft niet, dat wij voor het eerst in Sri Lanka zijn; blijkbaar hebben wij de reis goed voorbereid. Dirk zegt bv., dat hij wel even langs de Mariakerk in Negombo wil en ik wil de restanten van het Hollandse fort zien. Negombo is heel katholiek, een overblijfsel van zieltjes winnen door de Portugezen. En ook hier moet Christus de Sri Lankanen eraan herinneren, dat hij voor hun zonden gestorven is. Van het fort is niet veel meer over; achter de toegangspoort uit 1678 blijkt zich nu een gevangenis te bevinden met zo’n 1500 gedetineerden. Natuurlijk worden wij daar niet binnengelaten, maar ik zou niet willen ook. Even verderop staat een mooi Anglicaans kerkje, die de koster ons graag wil laten zien. Ook deze kerk blijkt er een bloeiend bestaan te leiden. Vanuit Negombo gaan we naar het Holland Welcome Village, een eindje naar het noorden. Hierover is veel te vinden op www.fhpholland.nl . Het dorp is in de 90-iger jaren opgezet door Herman Steur opgezet om dakloze ouderen op te vangen. We hadden hier jaren geleden al van gehoord door één van de Crossing Cultures dagen op de Hogeschool Utrecht, waar een expositie over Sri Lanka was ingericht. Er wonen hier zo’n 300 ouderen, in huisjes in Noordhollandse stijl, Herman Steur kwam uit Volendam! We werden het hele complex rondgeleid door één van de bewoners, ‘John’, we staan samen op één van de foto’s. Een paar dames wilden ook met mij op de foto en één van hen noemde mij haar dochter. Mijn verweer, dat ik toch al 65 ben maakte geen indruk; zij was 85! Er is een grote eetzaal, waar drie keer per dag een maaltijd wordt verzorgd. Er zijn ziekenboegen, één voor demente bejaarden, één voor zieken en één voor (zwaar) gehandicapten. Het dorp wordt nu geheel door Sri Lankanen (65 mensen werken er) gerund, maar geld moet vooral vanuit Nederland en België komen, want de staat draagt geen cent bij. Na dit indrukwekkende bezoek rijden we door naar ons eerste verblijf: Villa Irina bij Chilaw, een dorpje aan de Indische Oceaan. Dankzij de site www.backofbeyond.co.lk mochten we het genoegen beleven van verblijf voor een nacht in deze prachtige villa in koloniale stijl. De volgende dag bijtijds op weg naar Sigiriya, om de Lion’s Rock te beklimmen. Als je de foto van beneden af genomen ziet, geloof je niet dat we er bovenop hebben gestaan, maar de laatste foto geeft het bewijs. Nog vóór de jaartelling was er een klooster op de rots. In de 5de eeuw is er een fort gebouwd door een Srilankaanse koning; vanaf de 6de eeuw verlaten, is het pas in de 19de eeuw weer ontdekt. Op de rots waren honderden fresco’s van mooie dames, waarvan er nu nog maar 20 over zijn. Ze zijn nog steeds mooi!